Pediatra zasugerował, że Twoje dziecko może mieć skoliozę i umówiłaś się na konsultację do fizjoterapeuty. Jednak przed wizytą zaczynasz się zastanawiać jak właściwie przygotować się do tej wizyty. Dziecko zaczyna zadawać pytania, co jeszcze bardziej potęguje Twój stres. Dodatkowo, zastanawiasz się czy nie zostaniesz oceniona albo jak poważne skrzywienie zostanie zdiagnozowane.
Poniżej podpowiadamy, co warto zabrać ze sobą, o czym pamiętać i jak przygotować swoje dziecko do pierwszej wizyty u fizjoterapeuty.
Jak przebiega pierwsza wizyta u fizjoterapeuty?
Rodzice często zastanawiają się, jak dokładnie wygląda pierwsze spotkanie z fizjoterapeutą. Każdy gabinet pracuje nieco inaczej, ale można spodziewać się kilku stałych elementów:
- uzupełnienie dokumentacji i podpisanie zgód – czyli formalności administracyjne,
- rozmowa i wywiad zdrowotny– to niezbędna część wizyty, a przy okazji czas na oswojenie się ze specjalistą,
- ocena postawy ciała – fizjoterapeuta ogląda sylwetkę dziecka w różnych pozycjach, często wykonywana jest również dokumentacja fotograficzna (do późniejszej oceny postępów terapii),
- pomiary – badanie skoliometrem, inklinometrem, badanie długości kończyn dolnych,
- badanie kliniczne – testy sprawdzające stan funkcjonalny narządu ruchu np.: napięcie mięśni, zakresy ruchu, badanie chodu,
- instruktaż ćwiczeń – w wielu przypadkach fizjoterapeuta pokaże ćwiczenia, które można będzie zacząć wykonywać w domu pomiędzy sesjami fizjoterapii. Dzięki temu rodzic i dziecko dowiedzą się, jak będzie wyglądała dalsza praca.
Zabierz ze sobą wyniki badań dziecka
Pierwszym krokiem do udanej wizyty jest skompletowanie dokumentacji medycznej. To niezwykle istotne, ponieważ fizjoterapeuta, aby pomóc dziecku, musi dokładnie poznać jego dotychczasową historię leczenia.
Najważniejsze wyniki (jeżeli były wykonywane):
- Badania obrazowe – zwłaszcza RTG kręgosłupa, które jest podstawą do zdiagnozowania skoliozy. Jeżeli posiadasz płytę ze zdjęciem – zabierz ją ze sobą, sam opis jest niewystarczający. Jeżeli było wykonywane więcej niż jedno RTG, zabierz ze sobą wszystkie badania.
- wyniki innych badań diagnostycznych (np. rezonans magnetyczny),
- wcześniejsze opinie lekarskie, karty informacyjne ze szpitala, wypisy, zalecenia,
- dokumentacja z poprzednich konsultacji fizjoterapeutycznych, jeśli takie już miały miejsce.
Dzięki temu specjalista będzie mógł dokładniej zrozumieć sytuację, ocenić progresję oraz postępy,
Przygotowanie do rozmowy z fizjoterapeutą
W czasie pierwszej wizyty fizjoterapeuta przeprowadzi szczegółowy wywiad, aby lepiej zrozumieć sytuację dziecka.
Możesz spodziewać się pytań dotyczących:
- przebiegu ciąży mamy i rozwoju niemowlęcego,
- rozwoju ruchowego w czasie pierwszych lat życia,
- momentu, kiedy zauważono pierwsze objawy skrzywienia,
- ewentualnych dolegliwości bólowych (np. bóle pleców, głowy, zmęczenie podczas siedzenia w szkole),
- codziennych nawyków – sposobu siedzenia, pozycji w czasie nauki, czasu spędzanego przy komputerze czy telefonie,
- aktywności fizycznej – zarówno w szkole, jak i poza nią,
- aktualnych badań laboratoryjnych,
- chorób współistniejących lub urazów z przeszłości.
Dobrym pomysłem jest wcześniejsze przemyślenie odpowiedzi na te zagadnienia i spisanie sobie pytań i obserwacji. Dzięki temu nic nie umknie w trakcie rozmowy i całość przebiegnie sprawniej.
Przygotuj odpowiedni strój dla dziecka
Podczas wizyty fizjoterapeuta dokładnie ogląda postawę dziecka. W czasie badania musi zobaczyć całą sylwetkę, dlatego pacjent rozbiera się do bielizny. U dziewcząt najlepiej sprawdzą się topy czy biustonosze z cienkimi ramiączkami (nie zabudowane plecy). Warto uprzedzić dziecko, że w czasie badania może być konieczne odsłonięcie pleców. Dzięki temu nie poczuje się zaskoczone i będzie bardziej swobodnie współpracować.
Często na pierwszej wizycie planowane są już pierwsze ćwiczenia, które dziecko może wykonywać w domu. Warto więc zabrać ze sobą wygodne ubranie sportowe:
- legginsy, dresowe spodnie lub szorty,
- koszulka typu T-shirt, najlepiej dopasowana, aby łatwiej ocenić sylwetkę,
- czyste skarpetki.
Rozmowa i uspokojenie dziecka przed konsultacją
Nie zapominajmy, że dla dziecka czy nastolatka pierwsza wizyta u fizjoterapeuty może być stresującym wydarzeniem. Nowe miejsce, obca osoba, a do tego ćwiczenia i badanie – to naturalne, że młody człowiek może się obawiać.
Rodzic może pomóc, tłumacząc w prosty sposób:
- kim jest fizjoterapeuta i na czym polega jego praca,
- że wizyta będzie połączeniem badania lekarskiego i zajęć sportowych,
- że może mówić rodzicowi i terapeucie o swoich potrzebach i obawach,
- że wszystkie ćwiczenia są bezpieczne i dostosowane do możliwości dziecka.
Warto również przedstawić wizytę oraz cały proces fizjoterapii skoliozy jako pozytywny środek do celu, czyli zdrowia, dobrej sylwetki i prawidłowego rozwoju. Unikaj stwierdzeń negatywnych i przerzucania odpowiedzialności na dziecko np.: „Musimy iść do fizjoterapeuty, bo siedzisz krzywo”. Dobrym pomysłem jest też pokazanie dziecku jak wygląda miejsce, do którego się wybieracie. Jeżeli na stronie placówki jest zdjęcie Waszego fizjoterapeuty, to też możecie je wspólnie obejrzeć.
Regularność i współpraca – klucz do sukcesu
Warto pamiętać, że pierwsza wizyta to dopiero początek. W terapii skoliozy ogromne znaczenie ma systematyczność – zarówno jeśli chodzi o regularne wizyty, ale głównie regularne wykonywanie zaleconych ćwiczeń na skoliozę w domu.
Rodzice odgrywają tu kluczową rolę – to oni wspierają dziecko, motywują je i pilnują, aby ćwiczenia były wykonywane prawidłowo. Fizjoterapeuta często podaje zestaw prostych aktywności domowych, które mogą znacząco poprawić efekty terapii.
Podsumowanie
Pierwsza wizyta u fizjoterapeuty to nie powód do stresu, ale szansa na rozpoczęcie drogi ku lepszemu zdrowiu i postawie dziecka. Wystarczy zadbać o pozytywne nastawienie, zabrać dokumentację i wygodny strój. Ważne jest też wsparcie emocjonalne – jeśli dziecko zrozumie, że fizjoterapeuta chce mu pomóc, współpraca przebiegnie dużo łatwiej.
Dobre przygotowanie to inwestycja w zdrowie – dzięki niemu fizjoterapeuta może szybciej zaplanować skuteczną terapię, a dziecko poczuje się pewniej i bezpieczniej.