Teoretycznie badanie RTG skoliozy nie wymaga specjalnego przygotowania, jednak ilość gazów obecnych w jelitach potrafi przesłonić obraz tkanek kostnych i utrudnić pomiary. Aby tego uniknąć zalecana jest dieta lekkostrawna dzień przed planowanym badaniem, można również zastosować leki prokinetyczne.

Opis skoliozy powinien zawierać informację dotyczącą odcinka kręgosłupa, w którym występuje skrzywienie (górny piersiowy, piersiowy, piersiowo-lędźwiowy, lędźwiowy). Skolioza może występować w jednym lub w wielu odcinkach, tworząc jeden lub kilka łuków skrzywienia. W opisie zawsze zawarty jest również kierunek skrzywienia, czyli informację czy wypukłość danego łuku skierowana jest w prawą, czy w lewą stronę. 

Wielkość skrzywienia jest to kąt łuku skrzywienia i jest wyrażana w stopniach Nazywana jest kątem Cobba.

Jest to test oceniający dojrzałość kostną kręgosłupa. Test Rissera przeprowadzany jest na podstawie obrazu talerza kości biodrowej na zdjęciu RTG. Na górnej części miednicy (czyli właśnie talerzu biodrowym) widoczna jest „czapka” z chrząstki wzrostowej. Gdy szkielet zaczyna dojrzewać, „czapka” chrząstki pojawia się najpierw na zewnętrznej krawędzi grzebienia biodrowego (Risser 1), z biegiem czasu rozrasta się, aby pokryć cały grzebień biodrowy. Kiedy szkielet jest w pełni dojrzały chrząstka wzrostowa zlewa się z grzebieniem, twardnieje i zamienia się w kość (Risser 5). 

Klasyfikacja Risser ma 5 stadiów. 0 oznacza brak dojrzałości kostnej, a 5 oznacza zakończenie wzrostu kręgosłupa. Proces ten zachodzi w czasie dojrzewania. 

Badania RTG należy wykonywać co 6-12 miesięcy w zależności od etapu wzrostu dziecka oraz dynamiki zmian skoliozy.